Het zorgt alleen maar voor meer werk voor de rechter
Sinds 2008 mag het Openbaar Ministerie schikkingen treffen. Dit houdt in dat ze de verdachten een straf mogen voorhouden en als de verdachte die straf accepteert, hoeft de zaak niet voor de rechter te komen. Op die manier proberen vooral grote bedrijven de gang naar de rechter te voorkomen. Telecombedrijf VimpelCom betaalde in 2016 op deze manier de grootste schikking ooit.
Controle mist
Volgens Frits Bakker, voorzitter van de Raad voor de rechtspraak, kleven er risico’s aan deze mega-schikkingen. Zo vertelt hij aan de NOS: “De samenleving moet kunnen vaststellen en controleren dat er wordt opgetreden en dat er straf staat op het overtreden van wetten en regels. De samenleving kan dat maar ten dele zien als het Openbaar Ministerie extreem grote strafzaken afdoet met een miljoenentransactie. De rechter kan die transacties niet op juistheid toetsen.”
Alleen meer werk
Het idee achter deze schikkingen was dat het de rechtszaal wat werk scheelt. Uit onderzoek van het WODC en de Raad voor de Rechtspraak blijkt echter dat een kwart van de misdrijven en meer dan de helft van de overtredingen alsnog voor de rechter komen. Ook blijkt de rechter vaak anders te denken over de straffen. In een kwart van de zaken wordt de strafbeschikking van tafel geveegd, zelfs als de verdachte schuldig wordt bevonden. Het leidt uiteindelijk ook vooral tot meer werk en niet tot minder werk, zoals oorspronkelijk het idee was.